سیری در ترانه‌های محلی

با تکیه بر گوشه‌هائی از ترانه‌‌های محلیِ فارس

خلاصه کتاب:

“سیری در ترانه‌های محلی” اینگونه آغاز می‌گردد: “ترانه ساده‌ترین قالب شعر فارسی است؛ شعر مردم کوچه و بازار، شعر روستائیان پاک‌نهاد، شهر دل‌های بی‌کینه، شعر آدم‌های صادق، خاکی، بی‌ادعا… این کتاب با گردآوریِ ترانه‌های محلی استان فارس، گنجینه‌ی ارزشمندی از فرهنگ و زیست‌گاه مردمان آن منطقه در اختیار خواننده قرار می‌دهد. در مقدمه‌ی کتاب آمده است: ” پایه و اساس ترانه‌ها روی عشق و دلباختگی نهاده شده و احساسات و تخیلات ساده‌ی روستانشینان ایرانی به طور خیلی صریح و بی‌باکانه در آن‌ها اظهار شده و این اندیشه‌های دل است که به صورت ترانه سروده شده و احساسات جان و روان است که به شکل این نغمات آشکار گشته است.”

” غمی که مُو خورم نادون چه دونه

برم بر کی بگم تعجب بمونه

برم راس دلم با کوه گویم

کمر گریه کنه کُه تعجب بمونه”

گردآوری و تحقیق:

ابوالقاسم فقیری

انتشارات:

نوید شیراز

سال انتشار:

1385

شابک:

964-358-326-0