فرامرز پایور

  • متولد 21 بهمن‌ماه 1311 تهران – 18 آذر 1388
  • آهنگساز، ردیف‌شناس، رهبر ارکستر، نوزانده، مدرس، پژوهشگر
  • ساز تخصصی: سنتور
  • تشکیل اولین گروه ارکستر سازهای ملی ایران
  • چهره ماندگار موسیقی (همایش پنجم)

پدربزرگ‌ش “مصورالدوله”، نقاش چیره‌دست دوره قاجار بود که با نواختن ویولن، سنتور و سه‌تار آشنایی داشت. پدرش “علی پایور”، هنرمند نقاش و استاد زبان فرانسه در دانشگاه تهران بود. تحصیلات ابتدایی را در دبستان عسجدی و دبیرستان دارالفنون به پایان رساند. در سن ۱۷ سالگی، آموزش موسیقی را نزد استاد “ابوالحسن صبا” آغاز کرد و همچنین در محضر استادانی چون “عبدالله دوامی”، “موسی معروفی” و “نورعلی خان برومند” به فراگیری ردیف پرداخت.

استاد فرامرز پایور از سال ۱۳۳۳، فعالیت خود را در وزارت فرهنگ و هنر وقت و از سال ۱۳۳۷ تدریس سنتور را در هنرستان عالی موسیقی ملی آغاز کرد. همین سال، تلویزیون ملی تاسیس شد و او با اجراهای زنده تکنوازی و گروهی گام مهمی برای جلب بیشتر توجه مردم به موسیقی برداشت.  فرامرز پایور اولین سنتورنوازی بود که روى سنتور، نواسازى مى‌کرد و تنها در پى بداهه‌نوازی نبود. به بیان دیگر، فرامرز پایور اولین آهنگ‌سازى بود که ساز تخصصى او، سنتور بود.

هارمونی و کمپوزیسیون را در کلاس استاد بزرگ آن زمان، “امانوئل ملیک اصلانیان” آموخت. 1340 اولین کتاب خودش “دستور سنتور برای مبتدیان” منتشر کرد. در سال ۱۳۴2 براى تحصیل زبان به انگستان سفر کرد و از دانشگاه کمبریج در زبان و ادبیات انگلیسى دانشنامه گرفت.

. . . . . . . . . .    ما را در تکمیل مقالات یاری کنید    . . . . . . . . . .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست