عبدالله دوامی

  • متولد ۱۲۷۰ تفرش (روستای طاد) – ۲۰ دیماه ۱۳۵۹
  • موسیقیدان، ردیف‌دان، خواننده، نوازنده، مدرس
  • سازتخصصی: تنبک (سه‌تار)
  • آوازه: عبدالله خان دوامی، استاد دوامی
  • عضو هیات موسیقدانان سنتی، مدرس آواز هنرستان ملی موسیقی
  • پیشه‌ی دیگر:کارمند اداره پست، بازنشسته اداره دارایی
  • در خانواده‌ای دامدار و كشاورز دیده به جهان گشود، پدر ابوالقاسم‌خان دوامی (میرزا آقا) تعزیه خوانی می‌كرد و با موسیقی سنتی ایران آشنا بود. پس از گذراندن دوره تحصیلات ابتدایی، به همراه خانواده به تهران آمد و در مدرسه تربیت مشغول به تحصیل شد؛ با “ركن الدین خان مختاری” همكلاس بود و همین بعدها سبب آشنایی او با اساتید موسیقی و ورود به عرصه حرفه ای موسیقی شد.
  • ابتدا با شاگردی درمحضر استاد “علی خان نایب السلطنه” آغاز نمود. پس از آن در مکتب سایر اساتید توانمند ازجمله: میرزا عبدالله، آقا حسینقلی، درویش خان،حسین خان اسماعیل زاده و ملک‌الذاکرین ادامه مسیر آموختن را درپیش گرفت.
  • دوامی در راه یادگیری هر چه بهتر تصنیف‌های قدیمی، نزد استاد “سماع حضور” رفت که بهترین شاگرد “آقا محمد صادق خان” (ملقب به سرورالملك) در زمینه سنتور، تنبك (ضرب) و آواز بود؛ بسیاری از تصانیف را در محضر استاد به خاطر سپرده، جمع آوری و فهرست‌بندی كرد.
  • در همان دوران، مدرسه ای شبانه برای موسیقی به ریاست “ركن الدین خان مختاری” تاسیس می شود و از “عبدالله دوامی”، “ابوالحسن صبا” و”علی اكبرخان شهنازی” (پسر میرزا حسینقلی) دعوت به عمل می‌آید تا در سه مرحله ابتدایی ، متوسطه و عالی تدریس كنند. دردوران انقلاب مشروطه عبدالله خان دوامی همراه با هنرمندان نام آور درزمینه موسیقی اصیل و کلاسیک (درویش‌خان، ابوالحسن اقبال آذر، حسین طاهرزاده، باقرخان رامشگر) برای ضبط صفحات موسیقی، راهیِ سفری به فلیس شدند که ماحصل مشترک همراهی هنرمندان موسیقیدان، خلق چندین مجموعه از تصانیف و رِنگ‌های موسیقی اصیل ایرانی بود. ضبط موسیقی بر روی صفحات گرامافون در دنیای موسیقی، تجربه‌ای تازه و با ارزش بود كه موسیقیِ آن دوران را برای نسل های آینده نیز به صورت دست نخورده باقی بگذارد.
  • در فروردین 1334خورشیدی، همکاری بارادیو را آغاز کرد؛ ولی بدلیل کهولت سن مدتی درمنزل به تدریس هنرجویان خود می‌پرداخت. میانِ محبوب‌ترین شاگردان و هنرجویانی که درمکتب استاد دوامی با تمرکز بر ردیف‌ِ دستگاهی تلمذکردند، میتوانیم از اساتید بزرگی یاد کنیم: محمدرضا شجریان، نورعلی برومند، فرامرز پایور، فاخره صبا، محمودکریمی، اکبر گلپایگانی(گلپا)، نصرالله ناصح‌پور، پریسا (فاطمه واعظی)، نورالدین رضوی‌سروستانی، ناصرفرهنگ‌فر، حسین علیزاده، پرویزمشکاتیان، محمد حیدری، رامبد صُدیف، مجید کیانی، محمدرضا لطفی، شهرام ناظری، داریوش طلایی. از زبان هنرجویان استاد دوامی درباب محسنات ایشان همین بس که وی را دارای شخصیتی باصلابت و بانفوذ دریافتند، در ظاهری آراسته و با دیسیپلین و نظمی فوق العاده، اخلاقی مردمی و مهربان که درروش تدریش هرانچه ازاساتید خود آموخته بود و یا گردآوری‌های شخصیِ خود را در طبق اخلاص برای هنرجویانش نهاده و ازدل و جان می‌آموخت.

. . . . . . . . . .    ما را در تکمیل مقالات یاری کنید    . . . . . . . . . .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست