- راوی: حاج‌قربان سلیمانی (دوتار و آواز)
- علیرضا سلیمانی (دوتار و هم‌خوان)
- متن: هومان اسعدی
- ناشر: ماهور 1372 (موسیقی نواحی 22)
موسیقی شمال خراسان
سایت ناشر درتوضیح آلبوم اینطور نوشته است: “در این مجموعه حاج‌قربان سلیمانی و علیرضا سلیمانی، با دوتار و آواز، به اجرای قطعاتی از موسیقی شمال خراسان می‌پردازند. این قطعات به ترتیب عبارتند از: مقام نوایی (شعر از امیر علیشیر نوایی)، مقام شاختایی، زارنجی (در مدح حضرت رسول اکرم)، بحر طویل (در مدح حضرت رسول اکرم)، عیب اتمگین (در مدح حضرت علی)، مقام لرباشی، گُزَل، یا مصطفی مدد (در مقام گریلی) و گل صنوبر. متن دفترچه ی سی دی، نوشته ی هومان اسعدی، به معرفی حاج قربان سلیمانی و ساز دوتار و پیشینه ی آن می پردازد و نظام دستان بندی دوتار حاج قربان سلیمانی را در جدولی ارائه داده، آن را با نظام صفی الدین ارموی مقایسه می کند. این جدول بر اساس اندازه گیری هایی است که مؤلف متن در سال ۱۳۷۴ در قوچان انجام داده است.”
- مقام نوایی
- مقام شاه‌ختایی، زارنجی
- بحر طویل
- عیب اتمگین در مقام زاهد
- مقام لرباشی
- گوزل
- یا مصطفی مدد در مقام گریلی
- گل صنوبر در مقام شاه‌ختایی
به دلیل سکونت نژادها، آداب و زبان‌ها و گرایش‌های مذهبیِ گوناگونِ (شیعه-سُنّی) خراسان از موسیقیِ سرشاری برخوردار است به گونه‌ای که از شمال تا جنوب‌اش این تفاوت آشکار است. در شمال خراسان می‌شود از «بخشی‌ها» یاد کرد که هم‌راه با نواختن «دوتار» داستان‌هایی را به‌زبان «تُرکی» یا «کُردی» در وصف اسطوره‌های‌‌شان می‌خوانند. در هم‌این منطقه «عاشیق‌ها» نیز هستند که موسیقی‌شان را در «جشن‌های عروسیِ روستا» و «رقص‌های کُردی» با «دُهُل»، «سُرنا» و «قُمشه» می‌نوازند. نزدیکی‌های «تُربت جام» هنوز ساز «دوتار» با اندک دیگرگونی‌ای باقی است اما در این بخش از «بخشی‌ها» اثری یافت نمی‌شود و موسیقی به‌خود فُرمِ «غزل‌خوانی» گرفته است و بیش‌تر غزل‌ها یا رباعیاتِ «مولوی»، «عطار نیشابوری» و «احمد جامی» را می‌خوانند. در جنوب خراسان چون «بیرجند» یا «قاین» اثری از «دوتار» نیست، بلکه آوازها با «دایره» هم‌راه‌اند و «سوتاک» نام گرفته‌اند. (دلنوازها )
. . . . . . . . . . ما را در تکمیل مقالات یاری کنید . . . . . . . . . .
