00:00

چاووش 6 (سپیده)

  • دستگاه ماهور
  • ساز و آواز گروهی – ساز و آواز
  • ناشر: کانون چاووش 1358 (توسط: ساز نوروز)
  • اجرای زنده: کنسرت گروه شیدا در دانشگاه ملی(شهید بهشتی) – آذرماه 1358
  • نشر دوم: آوای شیدا 1372
  • مجموعه چاووش
  • درگاه معتبری برای خرید قانونی یافت نشد!

آلبوم چاووش 6 ، از یازده همقطار خود شناخته شده تر و در بر دارنده مشهورترین تصنیف پس از انقلاب 57 میباشد؛ آهنگ “ایران ای سرای امید” تاریخ است، انقلاب است، دهه فجر تلویزیون و رادیو است، صحن دانشگاه و سرود یاران دبستانی است. این آلبوم صدای ضبط شده ی کنسرتی است سیاسی، در آذر ماه سال 1358 در اجتماعی ملتهب که با کورانی از حوادث گوناگون مواجه است، این اثر تا امروز به زیست خود ادامه داده و از بلندگوهای مختلفی پخش و در جمع های متفاوتی همسرایی شده است و پیوسته درگیر حواشی و اظهار نظر هایی بوده و کماکان یکی از مهمترین و پر کاربرد ترین سرودهای میهنی ایران است. (سیاوش قلیچ خانی)

این آلبوم با نام آهنگ معروفش “سپیده” نیز شناخته می‌شود که بعدها توسط موسسه آوای شیدا بازسازی شد و دوباره با نام “سپیده” منتشر شد.

  • آهنگساز: محمدرضا لطفی
  • خواننده: محمدرضا شجریان
  • ترانه سرا: جواد آذر، هوشنگ ابتهاج
  • خوشنویس: استاد امیرخانی
  • طرح و اجرای روی جلد: مانیا سعدی نژاد
  • نوازندگان (گروه شیدا):
    سرپرست گروه: محمدرضا لطفی (تار)
    عبدالنقی افشارنیا (نی)
    پشنگ کامکار (سنتور)
    بیژن کامکار (رباب)
    زیدالله طلوعی (تار)
    اسماعیل صدقیآسا (عود)
    هادی منتظری (کمانچه)
    مجید درخشانی (تار باس)
    ارژنگ کامکار (تنبک)
  • خوشنویس: استاد امیرخانی
  • طرح و اجرای روی جلد: مانیا سعدی نژاد

اطلاعات از روی جلد کاست سپیده (بازنشرشده از چاووش 6):

  • بشارت – محمدرضا لطفی (همای اوج سعادت که می‌گریخت ز خاک…)
  • ایرانی – پرویز مشکاتیان – ترانه: جواد آذر (ایرانی، به سر کن خواب مستی… )
  • سپیده – محمدرضا لطفی (ایرانی ای سرای امید)

 

 

از روی جلد آلبوم معاصرتر با نام “سپیده” (باز نشر توسط آوای شیدا):

  1. بشارت: گروه نوازی به همراه آواز
  2. ساز و آواز
  3. تصنیف ایرانی
  4. ساز و آواز
  5. تصنیف سپیده

 

{نیازمند دستیابی به جلد اصلی کاست چاووش 6  ! }

  • استاد محمدرضا شجریان: ” … از کنسرت “سپیده” که بدون اطلاع من در دانشگاه ملی ترتیب داده بودند و من مجبور به اجرا شدم چون گفتند مردم بلیط خریده اند و توقع زیاد دارند. بعد از این نه با لطفی کار داشتم و نه با آقای ابتهاج و دیگر پایم را در کانون نگذاشتم و نزدیک سه سال از 59 تا 61 ارتباطم را با کانون و همه قطع کردم و در خانه بودم… من وقتی سرود سپیده را از رادیو شنیدم تعجب کردم که نوارش را از کجا آورده اند که دارند پخش میکنند. این نوار فقط دست لطفی و آقای ابتهاج بوده. از لطفی پرسیدم گفت من این را به رادیو بردم که سخت معترض شدم. هما جا بود که به لطفی گفتم تو داری پنهان کاری می کنی و حق نداری از جانب من تصمیم بگیری. این که تو سرپرست گروه هستی جای خود را دارد اما نمی توانی درباره من هم تصمیم بگیری. من نمی خواهم صدایم از صدا و سیمای دولتی پخش شود. (مجله فرهنگ و آهنگ شماره 31)
  • منابع: جلد کاست و cd آلبوم سپیده – مجله فرهنگ و آهنگ  – خبرگزاری ایسنا

. . . . . . . . . .    ما را در تکمیل مقالات یاری کنید    . . . . . . . . . .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست