آوای مهرآیین

نگارنده در مقدمه کتاب آورده است: “مشکاتیان را با عطر نواهای سحرآمیزش می شناختم، با دستانش به آستان جانان رسیدم و با بیداد او روز وصل دوستداران را، روزگارانی زمزمه می کردم. با رزم مشترکش، وطن را ار صمیم قلب دوست داشتم و می دارم. تا کنون آن قدر (کامل) او را نشناخته بودم، گرچه آثار فاخری که او از خود به جای گذاشته آیینه ی تمام نمای اندیشه ی والا و شخصیت ممتاز هنری اوست. اما در کنار آثار موسیقایی او، با خواندن نوشته هایش، به یقین، اندیشه ها و افکار بلند او را دری گران بها یافتم. زندگی او سرشار از عشق است و دوست داشتن. او همیشه به دنبال نایاب ترینی زیبایی ها بود… هر ضربه ی مضرابش و هر نُتی که می نویسد، ضرب آهنگ زندگی ست.”

کار تألیف این کتاب از سال 86 آغاز شد و طی نشست هایی که نگارنده با استاد مشکاتیان داشتند، کتاب مورد بررسی قرار می گرفت و استاد پیشنهاداتی برای بهتر شدن اثر ارائه می دادند. برنامه ای برای رونمایی با حضور ایشان در نظر گرفته شده بود، که مجالی نماند و پیش از آن که مهیا شود از دنیا رفتند.