ردیف آوازی و تصنیف های قدیمی استاد دوامی

به روایتِ استاد عبدالله دوامی

موضوع: آواز ایرانی، ردیف، پارتیسیون
گردآورنده: استاد فرامرز پایور
ناشر: ماهور 1375

در ابتدای کتاب آمده است: “همه می‌دانیم که موسیقی ما قرن‌ها تحریم شده بود و جزو فرهنگ عمومی ایرانی محسوب نمی شد. و به عکس، ادبیاتِ فارسی به علت آزادی عمل و استعداد فوق‌العاده‌ی شعرا و نویسندگان ایرانی تا جایی پیش رفت که احتمالاً سرآمد ادبیات جهان شده است. به همین جهت زمانی که موسییقی عملی (نه تئوری) تا حدودی آزادی عمل به دست آورد و عمومیت پیدا کرد را شاید از اوایل دوره‌ی سلطنت قاجاریه بتوان به حساب آورد؛ تازه آن هم به بهانه‌ی بیان شعر، توانسته است اظهار وجود کند.”

کتاب با ذکر نکاتی راجع به دلایل پرداختن به این موضوع و اهمیتِ پژوهش در بابِ آن، مختصری راجع به نت‌نویسی قطعات و اندکی راجع به زندگی‌نامه‌ی ترانه‌سرایانِ مطرحی که در کتاب از آثار آن‌ها می‌توان یافت، سخن گفته و سپس با تقسیم‌بندی بر اساس دستگاه‌ها و آوازها، پارتیتور قطعات و اشعار پیوستِ آن‌ها را با ذکر نام گوشه‌ها – به روایتِ استاد دوامی – گرد هم آورده است.

در چاپ 1390 چنین آمده است:

چند نکته‌ی قابل توجه
اهمیت نهگداری و توجه به تصنیف‌های قدیمی
چندنکته در مورد نت‎نویسی کتاب
مختصری از شرح حال بعضی از تصنیف سازان ایرانی
فهرست آوازها (با دسته‌بندی)
فهرست تصنیف‌ها (با دسته‌بندی)
واژه نامه
بخش اول: ردیف آوازی (همراه متن و پارتیتور)
بخش دوم: تصنیف‌ها (همراه متن و پارتیتور)

در سایت ناشر چنین آمده است: ” این کتاب دربرگیرنده‌ی ردیف‌های آوازی استاد عبدالله دوامی و ۱۸۶ تصنیف قدیمی به روایت ایشان است که به همت استاد فرامرز پایور گردآوری و تألیف شده است. مختصری از شرح‌حال بعضی از تصنیف‌سازان ایرانی به روایت استاد دوامی و واژه نامه ای نیز در توضیح معنای واژه‌های به‌کاررفته در تصنیف‌ها از ضمایم کتاب است.”
… وی شبی در منزل شخصی به نام مجدالممالک که از دوستانش بود با علی خان نایب السلطنه که از خوانندگان بزرگ آن زمان بود، آشنا شد و در حضور وی قطعه‌ای بنا به درخواست مجدالممالک خواند که مورد قبول علی خان نایب‌السلطنه قرار گرفت و او دوامی را تشویق کرد که نزد وی آواز کار کند و نخستین مشق خود را که دستگاه شور بود، نزد علی خان آغاز می‌کند… (خبرگزاری ایرنا)