در آینه آسمان

در دفترچه آلبوم از زبان استاد محمدرضا درویشی، چنین آمده است: “نگاه سیال به واقعیت‌ها و سنت‌ها می‌تواند سیر آن‌ها را به انتزاع راحت‌تر سازد و بت نوستالژی و افسوس گذشت را فرو کاهد. این اثر در چنین مسیری قرار دارد و به همین دلیل از نگاه من ممتاز و ارزشمند است. در این مجموعه (دو هنرمند) هر یک نه تنها سنت موسیقایی خود (ردیف دستگاهی و مقام‌های تنبور) را جداگان هضم کرده‌اند، بلک به اعتبار کار و سابقه‌ی قومی و جغرافیای فرهنگی، آن دیگری را نیز درک کرد و به باز آفرینی آن پرداخته‌اند. برای این بازآفرینی، سوار بر مرکب بداهه، این سیمرغ دور پرواز شده اند و حرکتی را از زمان ماضی به اکنون روز و از واقعیت به انتزاع آغاز کرده و همراه با هم به مشاهدات ممکنات و رویا پرداخته اند.”