خانه › آوانگار › کلاسیک ایران › آلبوم
چاووش 1 (به یاد عارف)
- آواز بیات ترک (دستگاه شور)
- ساز و آواز – ساز و آواز گروهی
- ناشر کاست: کانون چاووش (توسط جهان موزیک) – 1357
- ضبط: استودیو بل 1356
- ناشر (cd): آوای شیدا – سال؟
(بازسازی آثار قبلی توسط شیدا از حدود 1385 شروع شده است) - مجموعه چاووش
- درگاهی برای خرید قانونی و اطلاعات دقیق موجود نیست!
آلبوم چاووش 1 (به یاد عارف) داستانی طولانی دارد. بشنویم از زبان خالق اثر استاد محمدرضا لطفی در دفترچهی همراه آلبوم پس از بازسازی: “به یاد عارف را من در سال ۱۳۵۱ ساختم و شعر آن را آقای امیرهوشنگ ابتهاج (سایه) در سال ۱۳۵۴سرودند. به هنگام ساخت این اثر عبارتی مانند: عارف ز دست ما رفت و … به ذهن من می آمد که جان مایه ی ساخت این ترانه به وسیله ی شاعر با ارزش و گرامی “سایه” شد. ایشان همیشه از من میخواستند اگر کلماتی هنگام ساختن موسیقی به ذهنم میرسد آنها را برای ایشان بازگو کنم، زیرا این کار میتوانست به عنوان نیت و انگیزه ی اولیه ی آهنگساز، به ساخت شعر کمک زیادی کند. شاعر با درکِ زندگی عارف و شيوه ی بیانی او از کلمه ی عارف، در این اثر چنین استفاده کرده است: داد، داد، عارف با داغ دل زاد.
اولین اجرای این اثر به وسیله ی ارکستر گلها به رهبری فرهاد فخرالدینی ضبط شد و هنرمند “انسان بی من و ما” جواد معروفی، با تنظیم لطیفش به انتقال روح آن کمک ارزنده ای کرد. این اجرا با ساز من تکمیل شد و در برنامه هفتگی گلهای تازه قرار گرفت. محمدرضا شجریان تنها با یک ادیت، آواز این برنامه را تا انتها یکدست اجرا کرد و به حق در زنده نگه داشتن این اثر نقش بسیار بالایی را به عهده داشت. فریدون شهبازیان با وسواس بسیار به رتوش و ادیت صدا پرداخت. باید اضافه کرد که نقش او در شهرت تعدادی از خوانندگان غیرقابل انکار است. این برنامه در سال ۱۳۵۵، ابتدا به صورت کنسرت در دانشگاه کرمان و پس از تمرین های پیاپی به اجرا درآمد.
ضبط مجموعه ای که هم اکنون در اختیار شماست {نسخه cd} در سال ۱۳۵۶ در استودیو بل توسط آقای ایرج حقیقی که اکنون در دانمارک زندگی می کند، انجام شده و مسئولیت نظارت بر ضبط و میكس به عهده ی آقای فریدون شهبازیان بوده است….”
- آهنگساز و سرپرست: محمدرضا لطفی
- خواننده: محمدرضا شجریان
- ترانه سرایان: مولانا، ه.ا.سایه
- نوازندگان (گروه شیدا):
محمدرضا لطفی (تار)
عبدالنقی افشارنیا (نی)
پشنگ کامکار (سنتور)
بیژن کامکار (رباب)
زیدالله طلوعی (تار)
اسماعیل صدقی آسا (عود)
هادی منتظری (کمانچه)
ارژنگ کامکار (تنبک) - تکنوازان : محمدرضا لطفی، پشنگ کامکار
عبدالنقی افشارنیا، ارژنگ کامکار
- ضبط: ایرج حقیقی (استودیو بل)
- نظارت و میکس: فریدون شهبازیان
- طرح روی جلد: رضا درخشانی
- خط: محمد احصا…؟
- اجرا: سازمان لیتوگرافی هنر و معماری
از روی جلد کاست:
روی (الف):
- پیش درآمد (محمدرضا لطفی)
- درآمد
- چهارمضراب
- آواز {ساز و آواز}
روی (ب):
- ضربی شکسته (محمدرضا لطفی)
- آواز {گروه نوازی به همراه آواز}
- مثنوی – باز بانگی از نیستان میرسد… {ساز و آواز با مثنوی}
- تصنیف (محمدرضا لطفی) – بنشین به یادم شبی… {تصنیف به یاد عارف}
- رنگ (محمدرضا لطفی)
نکته درباره اطلاعات روی cd : آهنگهای 1 و 2 همچنین آهنگهای 5 و6 را با هم به یک شماره ترکیب کرده است. به این ترتیب تعداد آهنگهای داخل قالب cd، هفت عدد شده است.
- بخوانیم بخش های دیگری از نوشته ی استاد محمدرضا لطفی در جلد cd آلبوم: “انزوای طولانی موسیقی رسمی ایران (ردیف دستگاهی) در دوران پهلوی و حمایت مطلق از موسیقی ارکسترهای نیمه غربی با نام موسیقی مدرن هنری ایران و حذف بودجه های لازم در حمایت از موسیقی ناب ردیفی ایران، باعث توقف انتقالِ سینه به سینه ی فرهنگ موسیقی ایرانیان شد. پیامد این سیاست غلط فرهنگی در طول بیش از نیم قرن فروپاشی نظام آموزشی و خلاقه ی این هنر بود تا جایی که بیشتر موسیقیدانان بنام و سرزنده یا خانه نشین شدند یا به کسب و پیشه ی دیگری رو آوردند… این اولین برنامه ی مستقلِ یک گروه موسیقی بود که در فاصلهی سی سال تا آن زمان اجرا شده بود. حضور سایه در کنسرت (دانشگاه کرمان 1355) قوت قلبی برای همه ی ما بود و مهمانداری آقای مطلوب استاد دانشگاه کرمان، فراهم آورنده ی شور و حال برنامه. جای این عزیزان در عرصه ی هنر موسیقی ملی ما همیشه خالی است. متاسفانه این کنسرت ضبط نشد تا اجرای دیگری به جز ضبط صحنه ای تقدیم علاقه مندان شود… ضبط مجموعه ای که هم اکنون در اختیار شماست در سال ۱۳۵۶ در استودیو بل توسط آقای ایرج حقیقی که اکنون در دانمارک زندگی می کند. انجام شده و مسئولیت نظارت بر ضبط و میكس به عهده ی آقای فریدون شهبازیان بوده است. ” این اولین برنامه ای بود که به صورت شانزده باندی ضبط شده است. تکنوازی های آقایان عبدالنقی افشارنیا و پشنگ کامکار و ارژنگ کامکار به وسیله ی اینجانب تدوین و کنترل شده و ابتدای چهار مضراب سنتور متعلق به مطرب دوره گردی است از گیلان که با همکاری پشنگ کامکار زیر نظر اینجانب کامل شده است. نکته ی دومی که در اینجا لازم است بیاید نقش این نوار در شکل گیری مرکز هنری و فرهنگی چاووش است. نگارنده هنگامی که شرایط رادیو را برای مطرح کردن بیشتر موسیقی کافی ندانست، به فکر افتاد زمینه ی یک گروه شیدای مستقل را فراهم آورد. به همین خاطر با کمک آقای سایه و شادروان احمد لنکرانی که از دوستداران ما و شجریان بودند صحبتی با آقای اردهالی (جهان موزیک) شد و در پی این توافق بود که من به یاد عارف را به عنوان اولین کار مناسب دیدم و اقدام به ضبط آن نمودم… طرح و نوشته های جلد و بروشور مجددا طراحی و بازنویسی شده اند و طرح تمبر گونهای پشت جلد آمده است تا يادآور قدمت كار باشد. فعالیت مرکز آوای شیدا مدت چهار سال متوقف مانده بود و اینک با مدیریت جدید و توجه و نظارتِ حرفه ایتر مصمم است کارهای ارزنده تری را ارائه نماید.”
- منابع: جلد کاست – جلد cd
. . . . . . . . . . ما را در تکمیل مقالات یاری کنید . . . . . . . . . .