پژوهش چه در هزارتوی تاریخ موسیقی قدیم باشد، چه در حال و هوا و شیوهی خلق آثار معاصر – چه علمی و نظری و کتابخانهای باشد، چه میدانی و حضوری و در مسیر خلق یک نوا، ساز، سبک و… – بیایید از نتایج ارزشمندش برای آینده نگوییم و تنها بر این گنجینه نظر کنیم که دستاورد یکتا و ویژهی پژوهش است: «ثبت و مستند کردن تجربیات و دریافتها، پیشرفتها و حتی آنچه به نظر اشتباه بوده و یا باشد!» از این منظر، تو خود نیاز و بایستگیِ وجودش را بخوان!