موسیقی کردی

  • مقامات تنبور
  • روایت تنبور و آواز: علی اکبر مرادی
  • ناشر: ماهور 1387 (موسیقی نواحی ایران21)

در دفترچه آلبوم آمده است: “راجع به تاریخچه‌ی مقامات ما توانسته ایم به دو چیز استناد کنیم: ۱) دفاتر مقدس یارسان، ۲) فرهنگ شفاهی و سینه به سینه که طی قرن ها و سال ها از استادان تنبور به شاگردان این ساز منتقل شده است. آنچه مسلم است، از قرن چهارم هجری تاکنون این ساز و مقامات آن در اختیار مردم یارسان بوده و تنبور ساز آیینی مردم یارسان بوده و هست. در بین سایر قوم ها و آیین های ایرانی و حتا کُردان غیریارسان این مقامات و تنبور وجود نداشته است”

  1. قه‌تار
  2. باریه
  3. ته‌رز یاری
  4. هَی‌لاوه
  5. یار دیده‌کانی چُی‌وَه‌شَن یار
  6. حق حق و هو هو
  7. سلطان دینه 1
  8. هَروا بوگه و هَروا دهَ‌بی
  9. بِیان و یاری
  10. لاو هِی لاو
  11. آقا یار داود
  12. حق داود
  13. هانا فریادرس داود
  14. سَه‌حه‌ری
  15. هو هو یار
  16. هو هو یار
  17. علی علی هو
  18. هِی دوس
  1. مقام‌های شیخ امیری 1
  2. مقام‌های شیخ امیری 2
  3. لامی لامی
  4. یار داود
  5. علی علی
  6. هِی گیان هِی گیان 1
  7. شاه‌خوشینی 1
  8. هِی دَیار دَیار
  9. ایمانِم یار
  10. ده‌سی وِت وه‌لَه
  11. عالی گُرز ویش
  12. جم نیان دوسان اویانه
  13. سید محمد به‌ره‌و دیوانی
  14. تالَه‌سواران
  15. به‌لی‌ها
  16. رژیان دالاهو
  17. یاران جم نیان
  18. یار دیده‌‌کانی شاه‌مِیو
  19. یار دیده‌کانی بنیامین پیره
  1. سائیل ای سائیل
  2. ته‌نه‌میری
  3. مقام‌های بابا ناعوثی و بابا جلیلی 1
  4. مقام‌های بابا ناعوثی و بابا جلیلی 2
  5. مقام‌های بابا ناعوثی و بابا جلیلی 3
  6. خاص به‌ژه‌نه
  7. سه‌ر ‌خیِوی
  8. پیشرِوی پِردی‌ور
  9. خیاله مَسَه
  10. هی ایمانم یار
  11. مقام‌های ها ها 1
  12. مقام‌های ها ها 2
  13. سلطان دینه 2
  14. خواجای خٌلامان
  15. چِل‌تن چِلانان 1
  16. چِل‌تن چِلان 2
  17. سِی خاموشی
  18. داود نه کویره کوثر وردن تاو
  19. شاه خوشینی 2
  1. هی گیان هی گیان 2
  2. حقن حقن
  3. سه‌ر ته‌رز
  4. یاران و باطن
  5. عابدینه
  6. مقام غریبی
  7. دو واله
  8. ساروخانی
  9. هجرانی
  10. مجنونی
  11. ته‌رز روسه‌م
  12. پاوَه موری 1
  13. پاوَه موری 2
  14. گِل وه ده ره
  15. مقام الوَن
  16. گُل و خاک
  17. فانی فانی ون
  • استاد مرادی در گفتگو با هنر آنلاین راجع به اینکه تاکید دارد موسیقی تنبور و مقام‌های‌ش نباید به زبان فارسی خوانده شوند، چنین می‌گوید: “کشورمان موسیقی‌های مختلف داریم اما همه ردیف‌های موسیقی را به زبان فارسی می‌خوانیم. مثلاً در دستگاه شور یا دشتی می‌گویند کرد بیات. یک نفر یک چیزی خوانده و گفته‌‌اند خوب این هم موسیقی کردی. موسیقی سنتی ایران موسیقی ملی نیست بلکه بخش زیبا و مهمی از آن است. موسیقی ملی زمانی صورت می‌‌گیرد که تمام موسیقی‌های کشور را در کنار هم قرار دهند و آن را بازبینی کنند. (هنر آنلاین)
  • از استاد مرادی آلبوم‌هایی با نام ” مقامات مجلسی تنبور” در چندین شماره منتشر شده است.

. . . . . . . . . .    ما را در تکمیل مقالات یاری کنید    . . . . . . . . . .

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست