گروه ارکستر سازهای ملی

• فرامرز پایور (سرپرست گروه، آهنگساز، نوازنده‌ی سنتور)
• هوشنگ ظریف (تار)
• رحمت الله بدیعی (کمانچه)
• محمد اسماعیلی (تمبک)
• حسن ناهید (نی)
• محمد دلنوازی (رباب)
• حسن منوچهری بربط (عود)
• حسین فرهادپور, پروین صالح و پروین شکالور نیز قیچک و قیچک آلتو مینواختند.

(لازم به ذکر است گروه پایور با وجود لزوم استفاده از سازهای ملی، گاهی در ضبط قطعه از ویلن آلتو بجای کمانچه و قیچک استفاده می‌کرد)

ضبط آثار اساتید گذشته از قبیل درویش‌خان، رکن‌الدین مختاری، عارف قزوینی، علینقی وزیری، علی اکبر شهنازی، ابوالحسن صبا، علی اکبر شیدا و… دستور کار این گروه قدرتمند بود که باعث جاودانگی آثار ارزشمند بزرگان موسیقی شد.

• کنسرت‌های متعدد در تالار رودکی و جشن‌های هنر شیراز
• اجرا در سری برنامه‌های گل‌ها با همکاری خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و عبدالوهاب شهیدی
• ضبط آثار زیبا و به یاد ماندنی استاد پایور.

 تعدادی از آثار مشهور:

• “رِنگ پریچهر و پریزاد”
• “رِنگ ابوعطا” از درویش خان
• “قطعه سه تار و ارکستر” از احمد عبادی
• تصنیف ” از خون جوانان وطن” از عارف
• “قطعه راز و نیاز” رِنگ دشتی
• پیش درآمد همایون از استاد پایور
• و…

(پیدا کردن زمان و مکان کنسرت‌ها و آثار در دستور پژوهشی قرار دارد. اگر منبعی می‌شناسید یا از هر کدام از آثار اطلاعات دارید، لطفن معرفی کنید. سپاس)

• درباره قطعه “راز و نیاز”: “پس از شنیدن این آهنگ که در نوار “شور و ماهور” کانون پرورش فکری موجود است به چند نکته جالب برمی‌خوریم: اول اینکه در این قطعه، چند ریتم و وزن مختلف با سرعت‌های گوناگون بکار رفته است به این ترتیب که ابتدای قطعه، آهسته آغاز می‌‌شود ولی با ریتمی متفاوت و با سرعتی بالا (شش هشتم سنگین) به پایان می‌رسد که در این میان توجه ما به تغییر ریتم‌هایی جلب می‌شود که استاد پایور آنها را به زیبایی خلق کرده است، چنانکه وقتی از سرعت آهسته به سرعت متوسط می‌رسیم احساس زیبایی از این تغییر ریتم به ما دست می‌دهد و…” (گفتگوی هارمونیک)
• در نگاه نخست به نظر می‌رسد کار موسیقی‌دانی چون فرامرز پایور بیش از همه بر مؤلفه‌های موسیقایی گروه‌نوازی ایرانی مثل ترکیب و رنگ‌آمیزی و … تأثیر گذاشته (در بخش بعد به آن هم خواهیم پرداخت) ولی پیش و شاید بیش از آن او بر مؤلفه‌ای در ظاهر پیراموسیقایی اثر گذاشت. تأثیرش چیزی نبود جز مدل توزیع قدرت در یک گروه ایرانی. پایور در گذر زمان بدل به نشان یک الگوی سازگار با مقتضیات موسیقایی و اجتماعی ایرانی شد که پایداری و ثبات زیادی ایجاد می‌کرد… (خانه پایور)
• منابع: گفتگوی‌هارمونیک – خانه پایور