خانه › آوانگار › کلاسیک ایران › آلبوم

دستان
- دستگاه چهارگاه – دستگاه سهگاه
- ساز و آواز – ساز و آواز گروهی
- ناشر: دلآواز 1367
- ضبط: استودیو بل
- خرید قانونی از درگاه بیپ تونز
قدرت بیان جملات آوازی، شیوه ادای صحیح شعر، انتخاب شعر مناسب و تنظیم فوقالعاده ماهرانه مشکاتیان، از نکات بارز آلبوم است. خواننده در تک تک بخشهای این آلبوم نهایتِ دقت و ظرافت خود را به خرج داده و هنرش را در بهترین حالت ممکن به مخاطب خویش عرضه کرده است. اوج آواز شجریان را می توان از آواز نخستین این آلبوم دید، در بخش نخستین ساز و آواز این آلبوم، خواننده پس از درآمد چهارگاه با همراهی سنتور مشکاتیان وارد گوشه های زابل و حصار میشود. چهارگاه در گوشه زابل کمی به اوج می رسد و مقدمهای است برای ورود خواننده به مقامات دیگرِ این دستگاه. به جرات می توان تک تک قطعات این اثر جاودانه را شاهکاری تکرار ناپذیر در موسیقی ایران دانست که به واسطه ذهن خلاق مشکاتیان در مقام آهنگساز و نوازنده سنتور، آواز پرصلابت محمدرضا شجریان، هنرنمایی بزرگانی چون پیرنیاکان، سینَکی، مظهری، بیژن، اردشیر و ارژنگ کامکار، فرجپوری، فهیمی، عندلیبی و محمد فیروزی دانست که با همنشینی در کنار یکدیگر گروه عارف راتشکیل داده و اتفاقات بزرگی را در عرصه موسیقی ایران رقم زدند.
- آهنگساز: پرویز مشکاتیان
- خواننده: محمدرضا شجریان
- ترانهسرایان: حافظ، سعدی…
- نوازندگان (گروه عارف):
پرویز مشکاتیان (سنتور)
داریوش پیرنیاکان (تار)
منصور سینکی (تار)
فرخ مظهری (تار)
اردشیر کامکار (کمانچه)
سعید فرجپوری (کمانچه)
جمشید عندلیبی (نی)
محمد فیروزی (بربط)
بیژن کامکار (رباب)
ارژنگ کامکار (تنبک)
امیرفهیمی (قیچک) - مسترینگ و تدوین: ادموند موسسیان، همایون شجریان
- قطعهی «چکاد»
- آواز و سنتور (شعر سعدی)
- ادامه آواز با تار
- ادامه آواز و تار
- قطعهی «دخترک ژولیده» (ساخته علینقی وزیری)
- آواز و نی (شعر سعدی)
- ادامه آواز با کمانچه
- “صبح است ساقیا”
- به جرات می توان بیان کرد که دستگاه چهارگاه همانند آلبوم دستان به روی خود نخواهد دید، گرچه مشکاتیان بزرگ خالق نغمه های ماندگار از میان مان رفته و شجریانِ جان نیز در بستر بیماری است و این روزها دیگر نوای خوش آهنگی همانند دستان و بیداد و نوار و بیاد عارف به گوش نمی رسد اما… (بهترینها)
- منابع: نوشتههای دفترچهی آلبوم – بهترینها
. . . . . . . . . . ما را در تکمیل مقالات یاری کنید . . . . . . . . . .